Lobar Umarova - Mazlumlar

Bir parcha qog'ozda dardlarim aksi
Namlanar ko'zlarim kuyga solganda
Tuproqdek sochildi sabrim kosasi
Mazlumlar yiqilib oh lar uyganda

Dunyoning boyligi kerak emas unga
Birgina shirin so'z gadosi asli
Nokaslar may taftidan mast bo'ganda
Panoh so'rab yangrar mazlumlar ohi

Turmushtning mushtlari
Og'ir bo'larkan
Xar bosgan qadaming ostida tikan
Azobning bir tuni ming kecha ekan

Bariga bardoshlar berarkan ayol
Og'rir ranjitsalar u nozik ko'nglin
Daryoni to'dirar yoshlamang ko'zin
Tunlar farzandining dardiga shifo so'rab

Osmonlarga ocharkan qo'lin
Kun kelib husnining rangi o'charkan
Armon ham bir kuni baxtni qucharkan
Lablarin tishlaydi bariga chidab

Qachon baxtning xumo qushi ucharkan
Ey hayot tinglagin so'zlay bir nafas
Jim turib quloq sol nolamga be un
Qaragin dunyo tor go'yo bir qafas

Yuragim oh urar uzundan uzun
Mazlumlar oh ursa titraydi dunyo
Mazlumlar jim tursa qo'rqing odamlar
Qo'llari duoda ko'zlari giryon

Ko'zlarini yummay uhlaydi har on
Bir parcha qog'ozda dardlarim aksi
Namlanar ko'zlarim kuyga solganda
Tuproqdek sochildi sabrim kosasi

Mazlumlar yiqilib oh lar urganda